به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، بخش‌های مهمی از سوال‌های شما کاربران باشگاه خبرنگاران جوان، با کارشناسان دینی و مذهبی از جمله حجت الاسلام و المسمین سید احمد حسینی مطرح شده و شما می توانید پاسخ های خود را پیرامون احکام شرعی پیاده روی اربعین طبق نظر مراجع تقلید در اینجا دریافت کنید.
آیا به نظر مراجع تقلید سختی‌های سفر اربعین ضربه زدن به سلامتی و ضرر رساندن به خودمان نیست؟
ضربه زدن به اسلام زمانی حرام است که دفعی باشد نه تدریجی. مثلا کسی که زیاد قند می‌خورد در آینده ممکن است بیماری قند بگیرد؛ هیچ شخصی به او نمی‌گوید این کار حرام است. با کمی تامل پیاده روی اربعین نه ضربه دفعی است نه تدریجی، چون نه تنها ضرر نیست بلکه یک ورزش به حساب می‌آید و برای آدمی نیز مطلوب است.
همچنین ما در روایات نیز داریم که حضرت رسول (ص) می‌فرمایند: «أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ أَحْمَزُهَا؛ برترین کارها، دشوارترین آن‌ها است». (بحار، ج ۶۷، ص ۲۳۷)
بهتر نیست با توجه به احتیاج برخی هموطنان مثل سیل زده‌ها هزینه سفر کربلا به جای هزینه کردن در عراق، خرج بازسازی کشور شود؟
این زیارت اربعین است که در آخر منجر به زیارت سید الشهداء می‌شود.زیارت ابا عبدالله الحسین از موارد سفارش شده است و بزرگان و اهل بیت (ع) می‌فرمایند یک بار حج بروید یک بار هم فقیر را کمک کنید، یک بار زیارت بروید یک بار دست کسی را بگیرید. در تاریخ نوشته شده اهل بیت (ع) در مدینه یک بار به فقیر کمک می‌کردند و یک بار هم در سفر حج شرکت می‌کردند.
هر چیز در جایگاه خودش باید قرار بگیرد و در حال حاضر نوبت زیارت اربعین است جایی که اجتماع مسلمانان است و ترس را بر دل دشمنان می‌اندازد. ایجادکننده نمایش قدرت شیعه است و حتی باعث وحدت مسلمانان و دیگر ادیان‌های الهی می‌شود.
آیا سفر کربلا و آن همه ازدحام جمعیت باعث اختلاط زن و مرد نمی‌شود، اختلاطی که خود مراجع و بزرگان آن را نهی کردند؟
مثل این مسئله را ما در ایام حج داریم که از معصوم پرسیدند در اعمال حج گاهی بدن زن و مرد نامحرم با هم برخورد می‌کند و در آنجا امام از حج ممانعت نکردند.
این موضوع در ارتباط با اربعین هم صدق می‌کند؛ اولا گاهی در اربعین ما اختلاط نداریم اما شلوغی داریم. ثانیا خانم‌ها تا جایی که امکانش هست برای زیارت جلو می‌روند اما در جایی که احتمال اختلاط باشد از همان جا سلام بدهند، کفایت می‌کند.
کسی که غسل بر او واجب شود در سفر کربلا چه باید بکند؟
الان در اکثر موکب‌ها جایگاه‌هایی برای استحمام ایجاد کرده‌اند و آب در اختیار مردم است؛ اگر هم آب نبود در صورت نیاز، تیمم بدل از غسل کنند تا آب برای غسل پیدا کند.
در این باب هیچ یک از مراجع نگفته‌اند که اگر برای طهارت آب نبود پس زیارت نروید.
کسی که توان پیاده روی تمام مسیر اربعین را ندارد آیا قسمتی را پیاده روی کند در ثواب زیارت شریک است؟
در مسئله پیاده روی «اقله مسمی» کفایت می‌کند؛ یعنی اینکه فرد مقدار کمی پیاده روی بکند که اگر شخصی او را دید بگوید او هم پیاده این مسیر را می‌رود همین صدق این عمل، مبارک و عبادت است.
داشتن توان و طاقت در شرایط سخت نیز از مصادیق مقدار پیاده روی حساب می‌شود، این که من از درب منزل تا مقصد پیاده روی کنم مصداق درستی از پیاده روی نیست بلکه این مسئله یک موضوع عرفی است و علی الظاهر کسی هم که کم پیاده روی کند در عرف مصداق پیاده پیدا می‌کند.
آیا زن بدون اذن همسر می‌تواند در این پیاده روی عظیم شرکت کند؟
همسر، چون نسبت به زن ولایت دارد نمی‌تواند بدون اجازه شوهرش سفر کند. زیرا اگر زن بخواهد نذر کند یا مستحبی را انجام دهد که او را از حیطه تمکین شوهرش خارج کند نیاز به اجازه شوهر دارد و جایز نیست.
آیا معلمی که در حال تدریس است می‌تواند دانش آموزان را حین تحصیل رها کرده و به سفر اربعین برود؟
در موضوع معلم یک بحث؛ بحث قانونی است که معلم می‌تواند مرخصی بگیرد و حتی قانون گذار هم اجازه این سفر را به او و دیگران داده است.
قسمت دیگر بحث، مسئله فقهی است که شرع هم مانعی برای این پیاده روی اربعین ندارد. این موضوع به معنی تعطیلی درس نیست به معنای تغییر و تعویض درس (روضه، عزاداری و تعظیم شعائر) است. خیلی از بزرگان هم درسشان را در این ایام تعطیل و تغییر می‌دادند.
ثواب پیاده روی اربعین بیشتر است یا زیارت در ایام خلوت با آرامش و تمرکز؟
هر دو زیارت دارای خیر و برکت هستند، اما مطلوب‌تر در حال حاضر زیارت اربعین است، زیرا این شکوه، خروش و رونق الهی به نظر این زمان فضیلت بیشتری دارد. بله. شما در هر زمانی زیارت بروید ثواب و اجر شما محفوظ است، ولی در حال حاضر زیارت اربعین ارجحیت دارد.
برخی موکب‌ها از هزینه مردم اداره می‌شوند و برخی نیز با بیت المال، در حالی که خیلی از مرفهین و افراد فقیر به این قضیه راضی نیستند. آیا ماندن و استفاده از خدمات این موکب‌ها جایز است؟
زمانی که ما حکومتی را حکومت اسلامی فرض می‌کنیم که دارای یک حاکم شرع و قوانینی جامع است. این حکومت دارای یک بودجه است که تعبیر بیت المال نیز از آن می‌شود.
بیت المال در بخش‌هایی از جمله ساخت و ساز، ایجاد زیر ساخت‌ها و شهر سازی و همچنین برای آموزش و ارتقاء علم و دانشگاه‌ها استفاده می‌شود. بخش دیگری از بیت المال برای مقتضیات زمان مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ مثلا فقیه با توجه به این رویکرد تشخیص می‌دهد که این کار صورت بگیرد.
با کمی دقت متوجه می‌شوید خیلی از مراجع شیعی از تمام جهان موکب‌هایی دارند که خود مرجع تمکن شخصی برای برپایی آن ندارد و این از همان وجوهات مردم است که در راه صحیح مصرف شده است.
انتهای پیام/
*-
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است